To ciasto to takie preludium bożonarodzeniowych wypieków. Korzenne, wilgotne, ale nie ciężkie. Jego wykonanie zajmie Wam dosłownie chwilę - wystarczy wszystko wymieszać łyżką.
Zwieńczenie ciasta, czyli polewa daktylowa, to istna czekoladowa ambrozja. Radzę przyrządzić jej trochę więcej i ulokować w lodówce. Przyda się jako smarowidło do chleba czy naleśników.

Pieczona dynia to prawdziwe dobrodziejstwo. To piękne, choć mdłe w smaku warzywo po kilkudziesięciu minutach w piekarniku zmienia się w istne cudo, którym ostatnio nie potrafię się przejeść.
Dodaję ją do makaronu, robię naleśniki, piekę pasztet, a czasem pałaszuję prosto z blachy, posypaną solą i pieprzem.
Pasztet z pieczonej dyni najbardziej smakuje mi na razowym chlebie, z suszonymi pomidorami. Po raz pierwszy przyrządziłam go w zeszły weekend, ale zasmakował mi na tyle, że wczoraj upiekłam znowu. Tym razem w dwóch małym keksówkach - jedną podjadam na bieżąco, druga, zamrożona, czeka na cięższe chwile, gdy nie będę już mogła poświęcić tyle czasu na przesiadywanie w kuchni co teraz.

Czasami naprawdę małymi środkami można stworzyć coś dobrego. W tym przypadku  wystarczą tylko śliwki, kruche ciasto, cynamon i płatki migdałowe. Po upieczeniu owoce puszczają sok, dzięki czemu tartę wypełnia mnóstwo słodkiego, różowego syropu.
P.S. Jeszcze ciepły kawałek najlepiej smakuje zjedzony w ogrodzie, w zaskakująco ciepłych promieniach jesiennego słońca.