Czy wiecie, jakie to uczucie wstać o 6 na grzyby i po dwugodzinnej przechadzce wrócić do domu z pustym koszyczkiem? Ja od niedzieli już wiem. W sumie, to mój tata był bardziej niepocieszony. Ja byłam zadowolona, że udało mi się wywlec z łóżka o tak wczesnej porze, by odwiedzić las w Olszy, w którym nie byłam od niepamiętnych czasów. I choć nie znaleźliśmy żadnych grzybów (nawet tych trujących!), jako nagroda pocieszenia w środku lasu czekało na nas piękne wrzosowisko.

Chcąc konstruktywnie wykorzystać resztę poranka, upiekłam ciasto ucierane. Z ostatkami jeżyn i malin oraz mielonymi orzechami. Wypiek sfotografowałam w ogrodzie, na tle cudownych hortensji mojej mamy. I choć Platon był aż zanadto zainteresowany ciastem, udało mi się uratować je przed pożarciem przez tę drapieżną bestię :-).