Pogoda jest fatalna. Od kilku dni nieprzerwanie silnie wieje, momentami również leje . Już w sumie zapomniałam o błęktinym niebie, cumulusach i hiszpańskim słońcu, które chyba za nadto rozpieszczało mnie przez ostatnie tygodnie, bo teraz nijak nie mogę się przyzwyczaić do tego, że jest szaro i ponuro. 

Jednak wielkim plusem tego niżu jest to, że mogłam bezkarnie przesiedzieć cały weekend w domu. Z filmami, ulubionymi serialami, książką, z imbryczkiem zielonej herbaty, pod kocem. Ostatnie wolne dni spędziłam na zwiedzaniu Bilbao i Valladolid i miło było teraz dla odmiany nie ruszać sie z miejsca.

I choć obiecałam sobie, że świątecznych hitów zacznę słuchać dopiero w grudniu, nie wytrzymałam i puściłam bożonarodzeniową składankę ukochanego Sinatry (jedną z moich ulubionych piosenek znajdziecie na dole, po prawej stronie). Zaczęłam już myśleć o Świętach. O tym, co upiekę, jak ozdobię dom i blog, co sprezentuję najbliższym i o co sama poproszę w liście do Gwiazdora :-). 

Na obiad zdecydowanie potrzebowałam czegoś rozgrzewającego, swojskiego i tak powstało risotto po hiszpańsku. Nie lubię surowej papryki, jednak ta pieczona bardzo przypadła mi do gustu (w zeszłym roku użyłam jej przyrządzając ensaladę con pimientos). Dodatek sera koziego sprawia, że risotto jest cudownie kremowe. Całe danie jest na tyle pyszne, że dzisiaj przyrządzę je znowu.